Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

Φοινικόδασος Πρέβελη


Λόγω της δουλειάς μου βρίσκομαι διαρκώς σε κίνηση. Καλύπτοντας μεγάλες ή μικρότερες χιλιομετρικές αποστάσεις, κάνω το γύρο της Κρήτης δεκάδες φορές κάθε χρόνο και η αλήθεια είναι πως αν και πριν απο μερικά χρόνια το θεωρούσα κουραστικό, σήμερα δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου στάσιμο, πίσω από ένα γραφείο.
Ιδιαίτερα αυτή η εποχή είναι ίσως η πιο αγαπημένη μου στον δρόμο, ο καιρός είναι σχετικά ήπιος, οι θερμοκρασίες δεν είναι ιδιαίτερα χαμηλές, για υπερβολική ζέστη και ηλιοφάνεια ούτε λόγος, οπότε οι αποστάσεις είναι ηπιότερες. Για να μην μιλήσω για το φως... Από τις ιδανικότερες περιόδους για φωτογραφία στην Κρήτη!
Κατά καιρούς τυχαίνουν ταξίδια πέρα από την καθημερινότητα, προορισμοί που μπορεί να περάσει πολύ χρόνος πριν τους δω ξανά, μιάς πρώτης τάξης ευκαιρία για να ξεφύγω από τα τετριμένα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Πέμπτη που πέρασε, βρέθηκα πολύ κοντά στην Μονή Πρέβελης στα νότια του νομού Ρεθύμνου. Είχα πολλά χρόνια να βρεθώ σ' αυτά τα μέρη και από την πρώτη στιγμή δεν μπορούσα να κάνω καλά την περιέργειά μου για την κατάσταση που θα βρισκόταν η περιοχή μετά την πυρκαγιά που είχε καταστρέψει το όμορφο φοινικόδασος το 2010.
Κομμένη η φλυαρία.
Εκτός από τις φωτογραφίες, έφτιαξα κι ένα πρόχειρο βίντεο, ίσως για να περιγράψω τον ενθουσιασμό μου που, δεν το κρύβω, άλλη εικόνα περίμενα κι άλλη αντίκρυσα! Μετά το σοκ της αποφράδας εκείνης Κυριακής που το φοινικόδασος έγινε στάχτη, δεν πίστευα ποτέ πως υπήρχε πιθανότητα σε τόσο σύντομο χρονικά διάστημα, η φύση να βρει το δρόμο της, να ανθίσει, να επιβάλει τη θέλησή της...
Ας μιλήσουν οι εικόνες από μόνες τους!





Καταστροφή και θλίψη

23-8-2010

23-8-2010
14-2-2013

14-2-2013

14-2-2013

14-2-2013

14-2-2013

14-2-2013

14-2-2013

14-2-2013

14-2-2013

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου